Taitinímse ag siúl sa pháirc in aice le mo thuis isteach laethanta gréine. Tá suíochán iontach faoi chrann mór, seanaimhle agus tá sé seo an-áit cheart chun smaoineamh. Tá an daorshuíochán os mo chionn agus mé ag suí ar an mbanc, tá súile agam ar na bláthanna ag fás inár gcluiche ghairdín agus tá mé chluasaí ag éisteacht leis na hamhráin milis na n-éan. Tá sé in áit a mbeidh mé in ann suí go stad agus smaoineamh ar na rudaí a thugann áthas dom
Uaireanta nuair atáim ag suí ar an mbanc, feicim mo chairde ag siúl thart. Stopann siad agus dia dhaoibh, agus ansin suíonn siad liom. San oíche bímid ag labhairt faoin lá a bhí againn agus roghnaímid seansai bána agus uaireanta geobhaimid le chéile. Uaireanta, bíonn daoine aonair ag suí ar an mbanc freisin. Suíonn siad suíocháin cosúil ag labhairt liom faoi na saothair agus na brionglóidí agus na cuimhneacha a bhí acu. Tá sé an-dheacair conas go mbeidh suíochán easpagonach beag in ann daoine a tharraingt le chéile agus iarracht a dhéanamh orthu go bhfuil cónaí acu i gceantar agus go bhfuil cara aca. Nuair a imeachtaim uathu, tá áthas orm agus táim ag dul ó shin ag smaoineamh go bhfuil guth á bheith agam le daoine eile atá timpeall dom
Bhí agam suíochán i bpáircéardé, bhí sé go maith a úsáidte agus tuirseach ach bhí sé i láthair go soiléir ó maidin go tráthnóna ag breathnú ar an saol ag dul thart. Tá sé ag breathnú ar pháistí ag rith timpeall, páirteanna ag déanamh paiseanna agus daoine sine ag bogadh go mall. Tá an t-aimsir ag dul thart, ó bhristeacha an fómhair ag titim go bláthanna an earrach ag fás. pianáil cosúil in aice liom fanann, cinnte agus gan bhuail, beagán scannmhara fós saoil. Tá súil agam i gcónaí cad a deirfeadh an bainse dá mbeadh a labhairt aige. Ach tá súil agam fanacht anseo go dtí seo a thagann anseo agus éisteacht leis na guthanna sa gaoth agus na hairdhearcanna na bhfuarach.
Ag dul i gcosán níos lú, le chéile, sa chill an lae, gar dóibh an t-éanall-dhearcach thriomú an talmha. Ag fanacht ar feadh tamaill, agus ansin ag filleadh ar feadh tamaill, bhí mé.
Bhíomar san Pháirc Tar éis lá ghlan ag scoil nó ag imirt le mo chairde, tá sé deas teacht chuig an bpáirc agus suí ar an mBainse! Tá sé suaimhneach agus é aithinteach do do chroí, do chorp agus do anam. Táim ag glaoch isteach agus ag dúnta mo shúile, ag taitneamh an tsuíocháin a tháinig orm. Táim ag glaoch amach agus ag ligean do gach streis agus pobail. Is é seo taisce chun cónraithe iontach an difríocht a chruthaíonn cúpla nóiméad a chaitheamh ag suí ar an mBainse ar an n-energí atá agam. Tá buíochas orm as bheith in oíbhear suaimhneachta sa saol gairid.
Téann mé go minic ag breathnú ar dhaoine sa pháirc a léiríonn sé go bhfuil siad tuirseach nó triste. Imíonn siad go mall, ceann síos, cluasa síos. Tugaim léi suí ar an mbanc ól mian leo. Ní gá a bheith ag caint; uaireanta is dócha go mbeidh duine éigin in aice leat a chríochnóidh suas leat go mbeidh lúnta éigin lú ort. saothrúchán bainse tugann an suíochán áit shábháilte do dhuine ar bith a bhfuil spéis aige áit shuíocháin shochair a fháil. Tá buíochas órga agam don tsuaimhneas agus don mheallacht a thugann sé domsa, agus do dhaoine eile freisin. I saol atá lán d'obair a bheidh againn, tá sé buíochasach áit a chruthú againn chun suí, fanacht agus a bheith. Agus is é an banc sa pháirc an t-áit sin domsa.
EN
